یک پیشنهاد ساده امّا جدی در امر ازدواج!

بهترین راه مقابله با تهاجم فرهنگی غرب، تهاجم به فرهنگ غرب است! اگر بخواهیم منفعل نباشیم چاره‌ای نداریم جز این که فرهنگ اسلام ناب را در جامعه پیاده کنیم که اگر اینگونه شد، این فرهنگ تاریخ ساز خواهد شد، موانع خارجی از جمله آمریکا و انگلیس و وهابیت و بهائیت و ... نیز تنها در این صورت است که هیچ غلطی نخواهند تتوانست کرد، وگرنه اگر ما منفعل باشیم آمریکا اینقدر می‌تواند غلط کند که پایه‌گذار یک فتنه پیچیده اجتماعی (هر چند ناموفق) در کشور باشد.

در این نوشتار پیشنهادی ساده، اصولی اما جدّی برای احیای یکی از سنّت‌های بسیار حسنه‌ای که ریشه در مبانی ناب انقلاب اسلامی داشته و در اوایل انقلاب مورد توجه برخی از انقلابیون بوده اما تدریجاً مورد فراموشی قرار گرفته است طرح می‌شود که این سنّت قطعاً یکی از مظاهر تهاجم به فرهنگ غرب خواهد بود. موضوع از این قرار است که ابتدای انقلاب، برخی از جوانان متأثر از فرهنگ ناب اسلامی و اصول کلّی خط امام از جمله ((توجه به مستضعفان))، هم به عنوان یک راهکار مناسب برای تسهیل در امر ازدواج جوانان، مقابله عملی با فساد از طریق کاهش سن ازدواج و نتیجتاً ترویج و صدور فرهنگ انقلابی و هم به عنوان یک کار نمادین بسیار مهم، در مهرّیه‌ی خود، بخشی را برای کمک به محرومان در نظر بگیرند. مثلاً به این ترتیب که دختر و پسری انقلابی، مهریه‌ی خود را 14 سکه طلا همراه با تأمین جهیزیه‌ی ساده‌ی ازدواج برای یک، دو یا چند زوج مستضعف در صورت استطاعت قرار می‌دادند. این طرح از یک طرف به خاطر درج شرط استطاعت، تضادّی با مشکلات مالی احتمالی این زوج‌ها در آینده نداشت و از سویی هر چند ممکن بود زوجی در ابتدای زندگی در محرومیت به سر می‌بردند، اما هر زمان که به استطاعت مالی می‌رسیدند این بخش از مهریه را عملی می‌کردند. امروز که در بسیاری از خانواده‌ها، قرار دادن مهریه‌های بالاتر، از جمله 114 یا 313 سکه و حتی متأسفانه بسیار بالاتر از این‌ها باب شده است، قرار دادن شرط کمک به محرومان در صورت استطاعت هیچ گونه اشکالی ایجاد نخواهد کرد. البته کمک به محرومان، محدود به تامین جهیزیه نمی‌گردد و می‌توان از این فرصت طلایی، در امور مهم دیگری همچون مسکن و اشتغال جوانان نیز استفاده برد.

جالب است که اگر هر جوان آرمانگرای انقلابی و مسلمان، این سنت را پیاده کند، حتّی اگر حکومت چندان به فکر محرومان نباشد، خود به خود تا حد زیادی به طبقه محروم و مستضعف کمک خواهد شد و به نظر می‌رسد عملیاتی شدن این طرح تأثیر بسیار زیادی در کاهش سن ازدواج، کاهش فساد در اجتماع، کاهش شکاف طبقاتی، ایجاد اشتغال، تامین مسکن و امکانات اولیه و حرکت به سمت ریشه کنی فقر داشته باشد. این سنّت همچنین با تأکید اسلام و انقلاب بر مسئولیت‌های فردی در ساختن اجتماع نیز سازگاری دارد و طی آن فرد هم به کمک نظام اسلامی برخاسته و هم تکلیف فردی‌اش را نسبت به محرومان انجام می‌دهد.

بنابراین در این جا به تمام انقلابیون، دست اندرکاران امر فرهنگ و ازدواج و جوانان متعهّد پیشنهاد می‌گردد که تمام تلاش خود را به کار گیرند تا با تبلیغ جدّی این سنّت فراموش شده، موجی از این حرکت و اقدام عملی در کشور ایجاد گردد. ضمناً جوانانی که در آستانه‌ی ازدواجند خوب است که در اولین گام، خود این سنّت را در ازدواج خودشان پیاده سازند.