درمان سردمزاجي در خانم‌ها اغلب شامل درمان‌هاي غيردارويي است؛ هرچند در برخي موارد مي‌توان از درمان دارويي نيز تحت‌نظر متخصصان مربوطه بهره برد...
فرآيند درمان سردمزاجي در خانم‌ها عموما شامل استفاده از روش‌هاي صحيح در شيوه زندگي و ارتباط با همسر است. تعديل و تغيير شيوه زندگي شامل ورزش مرتب، استراحت کافي، کنترل استرس و اجتناب از مصرف دخانيات است. مي‌توان از روش‌هاي تقويت ماهيچه‌هاي لگن با استفاده از روش Kegel نيز بهره برد. در اين روش، فرد ماهيچه‌هاي لگن خود را سفت مي‌کند؛ به طوري که انگار مي‌خواهد جلوي ادرار کردن خود را بگيرد و تا 5 مي‌شمرد و سپس خودش را رهاکرده و مجددا تکرار مي‌کند. روش‌هاي ديگر مورد استفاده عبار‌ت‌اند از: توجه به مسايل پزشکي و روان‌شناختي زمينه‌اي که مي‌توانند در ارتباط با ناتواني جنسي باشند؛ مانند بيماري افسردگي، اضطراب، ساير بيماري‌هاي عصبي، بيماري ديابت، بيماري‌هاي قلبي عروقي، جراحي‌هاي لگني و سرطان‌ها و مشکلات تيروييدي و... همچنين توجه به عوامل ديگري مانند بالا رفتن سن، بارداري، يائسگي و داروهايي که مي‌توانند بر زندگي جنسي فرد تاثير بگذارند، مي‌تواند در دفع مشکل موثر افتد. امروزه حدود 40 ميليون خانم آمريکايي از ضعف تمايلات جنسي رنج مي‌برند. درمان‌هاي دارويي از جمله استفاده از استروژن و پروژسترون در افرادي که دچار مشکلاتي در ارتباط با اين 2 هورمون مهم زنانگي‌اند، توصيه مي‌شود. هر چند استفاده از تستوسترون که يک هورمون مردانه است توسط سازمان غذا و داروي آمريکا تاييد نشده، به صورت موردي در برخي افراد تجويز مي‌شود. استفاده از سيلدنافيل و تادالافيل در خانم‌هايي که دچار عوارض جنسي ناشي از مصرف داروهاي ضدافسردگي شده‌اند، غيرمرسوم نيست. در يک مطالعه نيزديده‌اند که دارويي به نام تيبيولون که توسط سازمان غذا و داروي آمريکا تاييد نشده و براي درمان پوکي استخوان استفاده مي‌شود، در افزايش ميل جنسي موثر بوده است اما نکته مهم دارودرماني، تجويز توسط يک درمانگر مشکلات جنسي است.
حرف زدن از رابطه جنسی با همسر