عکس :دختران مجرد وعشوه گر در کنیا وقتی قصد ازدواج دارند

دختران قبیلهء موبو در شهر وودابه از منطقهء ساحل کشور نیجر وقتی تصمیم به
ازدواج بگیرند زیباترین لباسها و زیورآلات خود را می پوشند و برجذابیت خود می
افزایند. 

3 نسل - دختران قبیلهء موبو در شهر وودابه از منطقهء ساحل کشور نیجر وقتی
تصمیم به ازدواج بگیرند زیباترین لباسها و زیورآلات خود را می پوشند و برجذابیت
خود می افزایند.

آنها سپس در مراسم مختلف و به بهانه های مختلف به میان پسرعموها و دیگر
پسران اقوامشان می روند و خنده کنان با آنها گفتگو می کند . از آن به بعد پسر
عموها و دیگر پسران قبیله می دانند که این دختر قصد ازدواج دارد و همه با هم
برای به دست آوردن دل وی با یکدیگر به رقابت می پردازند. در قبایل منطقهء ساحل
نیجر تقدیم کردن هدیه های مختلف و قربان صدقه رفتن های شگفت انگیز جزو شیوه های
رایج برای جلب توجه دختران است.

3 نسل - دختران مجرد و عشوه گر سواحیلی در کنیا وقتی قصد ازدواج دارند،
نگاهشان را تبدیل به هنر نگاه کردن می کنند! در این عکس می بینید که “خدیجه ”
با نگاهش حرفی را به پسر مورد علاقه اش می زند که به دلیل فرهنگ قبیله ای شان
جرات بیانش با زبانش را ندارد. اگرچه به دلیل قوانین سختگیرانهء مذهبی و محیط
اسلامی شهر سواحیلی نشین لاموی کنیا، خانواده ها برای فرزندانشان همسر انتخاب و
یا پیشنهاد می کنند اما دخترانی هم هستند که مانند خدیجه چادر سیاه خود ( که
بوبو نام دارد) را می پوشند و با دوستان خود بیرون می روند و هرگاه که پسری
چشمشان را گرفت، با نگاه خود به طرز هنرمندانه ای آنچه را که دوست دارند به او
می گویند.

3 نسل - در منطقهء شمال پورتریای کشور آفریقای جنوبی “زانه لا” دختری از
قبیلهء “نده بل” عبای ازدواجش را به دور خود پیچانده است

او این عبا را برای همیشه حفظ خواهد کرد و در همهء مراسمی که در تمام عمرش
در آنها شرکت می کند، بر دوشش خواهد افکند. مراسم ازدواج در قبیلهء نده بل سه
مرحله دارد و ممکن است بین هر مرحله اش سالها فاصله باشد. آخرین مرحلهء مراسم
ازدواج دختران نده بلی پس از تولد اولین فرزندشان برگزار میشود.

3 نسل - دختری از قبیلهء رشیده در کشور اریتره لباس عروسی اش را بر تن نموده
و چهره اش را پشت نقابی که “برقعه” نامیده میشود پنهان کرده است. دختران جوان
تا پیش از ازدواجشان باید چهرهء خود را با برقعه بپوشانند.

قبیلهء رشیده در واقع مهاجرانی هستند که سالهای سال پیش از کشور عربستان
کنونی به اریتره کوچ کردند و شغل اصلی و سنتی شان پرورش شتر است. مرمان قبیلهء
رشیده نه به غریبه ها زن می دهند و نه از غریبه ها زن می گیرند.

3 نسل - قبیلهء رشیده که در بالا ذکرش رفت، سالی یک هفته را به عنوان هفتهء
عروسی اختصاص می دهند. در این هفته همهء ازدواجهای قبیله انجام می شود.

در عکس بالا یکی از زنان شرکت کننده در جشنهای یک هفته ای ازدواج، زحمت
کشیده است و یک حال مختصری به عموزاده های عرب ما در اریتره داده است، قربون
معرفتش ( این جملهء آخر را ما خودمان یک مقدار دستکاری کردیم – مترجم ). در طول
هفتهء ازدواج، مراسم مسابقات شتردوانی برگزار میشود و از مهمانها با گوشت بز و
فرنی گندم و چایی شیرین پذیرایی می کنند.

3 نسل - لاویشلی، دخترکی جوان از اهالی قبیلهء ماسایی کنیا در لباس عروسی
اش. این قطره های اشکی که بر گونه های لاویشلی می چکند نشانه های لحظهء
خداحافظی او با خانواده اش هستند. این عروس جوان پس از پایان مراسم ازدواجش
باید سرزمین مادری اش در کنار تپه های “لویتا” در جنوب کشور کنیا را ترک کند و
همراه با همسرش به شهری دیگر برود.

اشکهای این دختر ماسایی حقیقتی را بیان می کنند که در کنیا وجود دارد.
خانوادهء لاویشلی او را به ازدواج با مردی درآورده اند که از خودش بسیار مسن تر
است . لاویشلی شناخت چندانی هم از شوهرش ندارد.

3 نسل - امروزه در کشورهای آفریقایی هم مراسم سنتی ازدواج در حال محو شدن
هستند و جای آنها را مراسمی امروزی و پیشرفته گرفته اند. اما با اینحال هنوز هم
در بسیاری از قبایل و کشورهای این قاره از شکوه ازدواجهای سنتی شان چیزی کم
نشده است. عکس بالا عروسی از کشور جیبوتی است. این عروس خانم در واقع دختر
سلطان منطقهء ” عفر ” است.

روبنده ای که این عروس از طلا بر چهرهء خود افکنده است نمی تواند زیبایی او
را از نظرها پنهان کند . حتی در خانواده های متوسط آن منطقه نیز مراسم عروسی
فرزندانشان تا چند شبانه روز به طول می انجامد، چه رسد به عروسی باشکوه دختر
سلطان عفر (به فتح عین و ف) ء.

3 نسل - در میان کوههای بلند اطلس واقع در شمال کشور مراکش، جایی که قبایل
بربر زندگی می کنند، دخترکی دوازده ساله مانند “هدا ” هم می تواند چشم
خواستگاران را بگیرد. اگر پدر و مادر این دخترک دوازده ساله ر روستای ” ایمیلشه
” با ازدواج فرزندشان موافقت کنند، دوران نامزدی دخترشان با همسر آینده اش شروع
میشود و خانوادهء داماد می توانند بعد از رسیدن هدا به سن قانونی ازدواج ( که
در مراکش شانزده سال است ) او را به خانهء بخت ببرند.

البته قبایل بربر گاهی اعتنایی به این قانون ندارند و دخترشان را زیر این سن
نیز شوهر می دهند.