100 میلیون زن در جهان گم شده اند!

 جمعیت کنونی جهان بین 60 تا 100 میلیون زن گمشده دارد.

اگر بر اساس آمار و نرخ های تولد، جمعیت جهان را بسنجیم؛ می بینیم که دنیا بین 60 تا 100 میلیون زن و دختر گمشده بدلایل مختلف دارد. به گفته شریل وودون روزنامه نگاری که این موضوع را بطور گسترده مطرح نموده، مفقود بودن این تعداد زن و دختر جای شگفتی دارد.

یکی از دلایل، نرخ بالای مرگ ومیر مادران و مرگ هنگام زایش است که کشورهای افریقایی بدلیل فقر دررده اول بوده و بعد کشورهایی مانند هند و چین در رده های بعدی قرار دارند. در واقع فقر عامل اصلی مرگ و میر مادران بارداری است که نمی توانند در شرایط معمولی وضع حمل نمایند و جان خود را از دست می دهند. این مادران پس از مرگ رقم قابل توجهی از 100 میلیون زن گمشده در جهان را تشکیل می دهند که بدلیل فقر آماری، جزییات آنها رسما تایید نشده است.

یکی از چالش های اخلاقی بزرگ در قرن 20 و بیست و یک مبارزه در راه برابری جنسی است که چند وجهی بوده و جمعیت زنان را تحت تاثیر قرار داده است. تجارت برده در قرن 19 و 20 و ادامه تجارت پنهان در سایر نقاط جهان از دلایل عمده دیگری است که می توان از آنها نام برد.

بین سالهای 1770 تا 1780 میلادی پیک تجارت برده را از افریقا به دنیای جدید یعنی امریکا و اروپا داریم. دپارتمان ایالتی در امریکا رقمهایی مانند 800 هزار نفر سالانه را در نوشته های خود به ثبت رسانده است. یعنی تقریبا 10 برابر رقمی است که آن سالها اعلام شده بود.(در آمار ویکیپدیا نشان می دهد بین سالهای 1790 تا 1860 میلادی 16 میلیون برده وارد امریکا شده است! ) اما در قرن 20 و ادامه آن - قرن21- شاهد تجارت زن از چین و آسیا و روسیه و اروپای شرقی به دنیای غرب هستیم که عمده دلیلش مسائل جنسی و بردگی جنسی است. در واقع تجارت برده در قرن های قبل تبدیل به بردگی جنسی در قرون اخیر شده و آمارها نشان می دهد زنان بسیاری بدون اینکه هویت اصلی شان مشخص شود به غرب برده شده و از آنها سوء استفاده می شود. این تعداد زنان هم بر اثر بیماریهای مقاربتی و ایدز و هم بدلیل کهولت زودرس دچار انواع بیماریهای خطرناک شده و می میرند بدون اینکه آمار دقیق این نوع بردگان کشف شود. در مدل های جدید مثلا دختری 12 ساله ربوده می شود. سپس از وی 7 روز هفته بیگاری گرفته می شود و برده ای که این چنین برای صاحب خود کار می کند، حق حیات نداشته و پس از مدتی در خفا می میرد. به چنین افرادی نه پولی داده می شود و نه امکاناتی. آنها آنقدر کار می کنند تا بمیرند. بنابر این جمعیت زیادی از زنان در قرن 21 بدین صورت جان خود را از دست می دهند. این مدل جدید بردگی است که توسط کارفرمایان غربی روی زنان و دختران ربوده شده اعمال می گردد. شکنجه های فیزیکی که در این راه متحمل می شوند و مشکلات روحی و روانی و دوری از والدین و بستگان نزدیک خود، همه و همه در مرگ این دسته از زنان و دختران تاثیر دارند.

در کشورهایی نظیر کامبوج یافته ها نشان می دهد که شکنجه دختران و حبس آنها در اتاقکهایی به ابعاد تابوت و فروشآنها بعنوان عروس وجود دارد و کودکان کم سن و سال از این نوع زندگی هایی که به مرگ منتهی می شود، در رنج و عذاب دائم هستند. شریل وودون در کتاب خود بنام نیمه آسمان داستان زنی هندی بنام مینا را آورده که برای نجات دو دختر خود از یک فاحشه خانه، چه رنج و عذابی را متحمل می شود.

برخی کارشناسان بدین موضوع از دو دیدگاه متفاوت نگاه می کنند. یا خود زن را هدف قرار داده و یا آنرا جزیی از مشکل بزرگتری بنام مشکلات اخلاقی- انسانی می دانند. نویسنده کتاب در این باره می گوید علاقه دارد مردم با دانستن این موضوع حد و حدود مشکل را دریابند و هر انسانی در حد وحدود خود بتواند واکنش لازم را در برابر این معضل نشان دهد.

اما حکومتها هم می توانند با مانیتور کردن کشورهایی که دست به قاچاق زن می زنند، و کنترل ورودی و خروجی ها از این تجارت وحشتناک جلوگیری بعمل آورند.

فکتهای آماری از آسیا و جهان

* - بین سالهای 1965 تا 1995 بیش از 130 میلیون نفر در دنیا دست به مهاجرت زده اند.
* - سالانه 600 تا 800 هزار زن و دختر در جهان قاچاق می شوند.
* - در حال حاضر 10 میلیون کودک برده جنسی هستند.
* - در نظرسنجی انجام شده بیش از 80 درصد زنانی که روسپیگری می کردند اعلام نمودند که قاچاقی به کشور مبدا آورده شده اند.
* - زنان تایلندی که بعنوان برده به ژاپن آورده می شوند، ابتدا به ساکن 25 هزار دلار سفته امضا می کنند تا نتوانند فرار کنند.
* - 30 درصد از زنان روسپی در کامبوج زیر 17 سال سن دارند.
* - در تایلند روسپیگری در 50 درصد موارد جنبه دولتی دارد.
* - بر اساس امار یونیسف تعداد روسپی های رسمی در هند 8 میلیون نفر برآورد شده است.
* - تعداد یک میلیون کم سن و سال روسپی در آسیا وجود دارد(هند و تایلند و فیلیپین)
* - قاچاق زنان تایلندی به اروپا نسبت به امریکا دو برابر است.