به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد / و به مجنون و به لیلا شدنش می ارزد
دفتر قلب مرا وا کن و نامی بنویس / سند عشق به امضا شدنش می ارزد
گرچه من تجربه‌ای از نرسیدن‌هایم / کوشش رود به دریا شدنش می ارزد . . .
.
.
.
خوشبختی را در همین لحظه باور کن ، لحظه ای که دلی به یاد توست . . .
.
.
.
اگه عاشقی همش کار دله ، پس چرا من همه اش
فکرم
ذهنم
هوشم
حواسم
پیش توست . . . ؟
.
.
.
باور کن آن “میم” مالکیتی که به آخر اسمم اضافه میکردی
بزرگترین و زیباترین عاشقانه ای بود که شنیده ام . . .
.
.
.
قشنگترین نگاهم را برایت کنار گذاشتم تا بدانی با تمام وجود دوستت دارم . . .
.
.
.
باز باران بارید خیس شد خاطره ها / مرحبا بر دل ابری هوا
هر کجا هستی باش آسمانت آبی / و تمام دلت از غصه ی دنیا خالی . . .
.
.
.
حالا که قرار نیست دیگر حوا ی من باشی
به چه امیدی آدم شوم ؟
.
.
.
این فاصله ها که بین ما بسیارند / از بودن ما کنار هم بیزارند
یک روز برای دیدنت می آیم / اما اگر این فاصله ها بگذارند . . .
.
.
.
آنقدر دور شده ای که
چشمانم حتی خواب آمدنت را هم نمی بینند . . .
.
.
.
بوسه هایت انار را می ترکاند ، نفس هایت سیب را می رساند ، آغوشت ابر را می باراند
پاییزترینی تو !
.
.
.
عمقِ چشم هات
قصه ی هزار و یک شبِ یلداست
تمام نمی شود هر چه می خوانم . . .
.
.
.
کار سختی ستْ دوست نداشتنِ تو
باید برای خودم
کار دیگری دست و پا کنم . . .
.
.
.
از ابتدای آن روز که شامگاهش باران بر گونه های تو بارید من گمشده ام . . .
.
.
.
طوری که دل تو خواست باشم، نشدم / دلخواه دل تنگ خودم هم نشدم
حوا تو به خانه بهشتی برگرد / من هم متاسفم که آدم نشدم . . .
.
.
.
بگذار دیوانه صدایم کنند!
بگذار بگویند مجنون!
فرقی نمی کند!
من تمام هویت خود را
از زمانی که اسمم را دیگر صدا نزدی
از یاد برده ام!
.
.
.
من هنوز در انتظار این هستم
که تو از “هرگز” خود بازگردی . . .
.
.
.
مراقب شادی توام همچنان که تو پاسبان شادی منی
در آرامش نخواهم بود اگر در آرامش نباشی . . .
.
.
.
نگاه تو سیب است
و من نیوتنی بیچاره
بی خواب از کشف جاذبه . . .
.
.
.
نکند قاصدکی را که برایم فرستادی بازیچه دست کودکی بازیگوش شده
که اینچنین دل تنگم بی خبر مانده ؟
.
.
.
قلبم آسمون میشه به شوق خوابیدن ستاره ی وجودت
کاش از میون همه ی ستاره ها سهیل نشی . . .
.
.
.
ستارهها نهفتم در آسمان ابرى
دلم گرفته ، اى دوست ! هواى گریه با من . . .
گر از قفس گریزم کجا روم ، کجا، من؟
.
.
.
دیدی دلم شکست؟
دیدی چه بی صدا دل پر ارزوی من
از دست کودکی که ندانست قدر آن افتاد بر زمین
دیدی دلم شکست ؟
.
.
.
من همه نیلوفران را فرش راهت میکنم / من جهانی را فدای یک نگاهت میکنم . . .
.
.
.
در گلستان وجودم تو بدان شمع منی / نازنینم این را بدان همیشه در قلب منی . . .
اس ام اس های فلسفی مرداد ۹۰